тӧрштымӧ

тӧрштымӧ

Г.: тӹргештӹмӹ

1. прич. от тӧршташ

2. в знач. сущ. прыжок, скачок

Тӧрштымем годым пӱтырналтынам ыле. [/i]М. Шкетан.[/i] Я запуталась во время прыжка.

Вара шу-у-у! вӱдыш тӧрштымӧ шоктыш. [/i]А. Айзенворт.[/i] Затем послышался шум прыжка (букв. прыжок) в воду.

Сравни с:

тӧрштымаш